- Artykuł 64 ust. 1 lit. a) – sądy lub organy właściwe w zakresie rozpatrywania wniosków o stwierdzenie wykonalności orzeczeń zgodnie z art. 44 ust. 1 oraz w zakresie rozpatrywania środków zaskarżenia od orzeczeń wydanych w sprawie takich wniosków zgodnie z art. 49 ust. 2
- Artykuł 64 ust. 1 lit. b) – procedury zaskarżenia orzeczenia wydanego w następstwie wniesienia środka zaskarżenia, o których mowa w art. 50
- Artykuł 65 ust. 1 – wykaz innych organów i przedstawicieli zawodów prawniczych, o których mowa w art. 3 ust. 2
Wyszukaj informacje według regionu
Artykuł 64 ust. 1 lit. a) – sądy lub organy właściwe w zakresie rozpatrywania wniosków o stwierdzenie wykonalności orzeczeń zgodnie z art. 44 ust. 1 oraz w zakresie rozpatrywania środków zaskarżenia od orzeczeń wydanych w sprawie takich wniosków zgodnie z art. 49 ust. 2
Sądem właściwym do rozpatrywania wniosków o stwierdzenie wykonalności jest sąd pierwszej instancji (Juzgado de Primera Instancia) właściwy dla miejsca zamieszkania strony, której dotyczy wniosek o uznanie lub wykonanie orzeczenia, lub dla miejsca, w którym orzeczenie ma być wykonane.
Artykuł 64 ust. 1 lit. b) – procedury zaskarżenia orzeczenia wydanego w następstwie wniesienia środka zaskarżenia, o których mowa w art. 50
Od orzeczenia sądu przysługuje odwołanie. Sądem właściwym do rozpoznania środka odwoławczego jest sąd okręgowy (Audiencia Provincial).
Środki zaskarżenia przysługujące od orzeczeń sądu okręgowego wydanych w postępowaniu odwoławczym to nadzwyczajny środek zaskarżenia dotyczący naruszenia przepisów postępowania (recurso extraordinario por infracición procesal) oraz skarga kasacyjna (recurso de casación).
Artykuł 65 ust. 1 – wykaz innych organów i przedstawicieli zawodów prawniczych, o których mowa w art. 3 ust. 2
W Hiszpanii nie ma organów o cechach wymienionych w art. 3 ust. 2, które to organy wchodziłyby w zakres tego rozporządzenia.
Do celów stosowania [1] rozporządzenia (UE) nr 650/2012, zgodnie z oświadczeniem złożonym przez Hiszpanię na podstawie art. 79, w Hiszpanii organami takimi są tylko notariusze – zob. poniżej.
[1] (art. 79 rozporządzenia (UE) nr 650/2012)
Notariusze, do celów oświadczeń spadkobierców testamentowych, postępowań dotyczących składania, weryfikacji, otwarcia i poświadczenia notarialnego testamentów zapieczętowanych, holograficznych i szczególnych oraz sporządzania spisów inwentarza.
Art. 55 i 56, 57–65 oraz 67–68 ustawy o notariacie (Ley del Notariado) w brzmieniu ustanowionym w jedenastym przepisie końcowym ustawy 15/2015 z dnia 2 lipca 2015 r. o postępowaniach nieprocesowych (Ley de la Jurisdicción Voluntaria).
Za wersję tej strony w języku danego kraju odpowiada właściwe państwo członkowskie. Tłumaczenie zostało wykonane przez służby Komisji Europejskiej. Jeżeli właściwy organ krajowy wprowadził jakieś zmiany w wersji oryginalnej, mogły one jeszcze nie zostać uwzględnione w tłumaczeniu. Komisja Europejska nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności w odniesieniu do danych lub informacji, które niniejszy dokument zawiera, lub do których się odnosi. Informacje na temat przepisów dotyczących praw autorskich, które obowiązują w państwie członkowskim odpowiedzialnym za niniejszą stronę, znajdują się w informacji prawnej.